SANAL DÜNYA YALAN DÜNYA
Sanma ki görmediğinde olmuyor olacak olan,
Duymadığın söylenmemiş değildir ki yeryüzünde.
Demesen de biliniyor bilinmeyesi kör gerçek,
Gün gelecek ve insanlar sevgileri tüketerek,
Sevgisizce yaşayacak, sevilemeden ölecek!
İşte çarkları dönüyor yeni çağın ve devranın,
Ekonomi diyorlar ya e-komik de oldu dünya.
Sanaldan kazanıyorlar parayı puldan sayanlar,
Varsayımla harcıyorlar içte güzel duyguları.
Öğütüyor insanı çağ, kıyması da ayrı eza,
Ezilerek un olmaya gönlü yok artık kimsenin.
Eski gücünde değil ki değirmene akan sular!
Dokunmuyor suya rüzgâr, taşlara su,
Buğday ile bulgura taş!
Dökme akıl sığsa bile omuz üstündeki başa,
Emekle yenmediğinde olamıyor şifalı aş.
Ne yeşeriyor tohumlar ne baharlara umutlar,
Geçip gidiyorken yıllar an saptıyor fotoğraflar!
Kapanıyorsa gözümüz, uykudan uyanmıyorsak,
Sevgiyle direnmiyorsak sanalda yitip gitmeye,
İnsanlık beklenen sona tezden bile tez varacak.
Ezilerek un gelmeye, bir giderek bin gelmeye,
Sevgi yeter insanlıkta bilinmeli bu tek gerçek,
Sevgi yaşatır insanı, sevgiyi verilen emek!
Gebze, 14.12.2008, 2024, Ünsal Çankaya
Eliz Edebiyat, Temmuz 2024, Sayı:187
(Yayımlanan hâli bundan iki dize eksik, bir sözcük değişik.)
