SOSYOLOJİK YALAN

Öldürülmüş olmaları yalanlanır gerçeği aranmadan,
Bu yüzden kaçıyorlar ateş ve dumanından!

Gönüllü göç deniyor ölümden kaçmak değil,
Utanmadan, yaraları kanayan çocuklardan!

Tamam, el de bey de bitmiyor, ağa da yaman,
Ama kendi yurdunda niye göçer ki insan?

Güneş doğmadan yükselsin acıya bulanmadan,
Çünkü doğu hep kahır, çoğu kez karabasan!

Gebze, 13.11.2015, Ünsal Çankaya.
Süje E Dergi, Ocak 2022, Sayı:50

DEMİR DAĞ

Yazılıp kalan
Öyküler okunmayı
Teğet geçiyor.

Kaybolmuş dağlar
Özelleşen madende
İşçiler yorgun.

Dağlar bitince
Artlarında saklı köy
Görünür olmuş.

Uçsuz ve ıssız
Mavi göğü buluttan
Kuşlar bölüyor.

Göç mevsimine
Katılınca çocuklar
Konaklar tarih.

Yaşlılar öldü
Anılar paylaşacak
Kimse kalmadı.

Ahşap kapısı
Unesco'dan belgeli
Ulu Cami boş.

Dededen kalma
Sit damgalı evimiz
Unuttu bizi.

Anımsamanın
Yöntemini öğrettim
Canım oğula.

Yazarsan kalır
Şiirdir tüm anların
Okunduğunda!

Divriği, 1.9.2014, Ünsal Çankaya
SUJE E- Dergi, Kasım 2021, sayı:49

GÜZ DÖNÜMÜ

Bağda bostanda
Emek veren insanlar
Sevinç üretir

Harman hasatta
Konu komşu badaşır
Bağlar içinde

Taraşlamadan
Yapmak en iyisidir
Bağ bozumunu

Bozulan bağda
Kuşlara yem kalmalı
Neferge salkım

Kuşlar yemezse
Bir garip bağban bulur
Doyar sevince!

Gebze, 19.8.2014, Ünsal Çankaya
Süje E- Dergi, Eylül 2021, Sayı:48

AŞK İÇİNDE

İlk ten aşkı oymalı desenlere işlendi,
Sonra kayboldu resim, patatesler bozuldu!
Kayboldu kenar süslü defterde mektupları.
Unuttu, tez unuttu çocuksu düşlerini,
Soldu yemyeşil gülen gözlerin hareleri!

Sonra arastalarda avarece gezildi,
Sorarak ağaçlara sonsuz aşkın dilini.
Kör testere kılıyla, keskiyle deneyledi,
Yaktı yüreklerini kor alevli şiş ile,
Ses vermedi hiç biri, acıyla gülümsedi!

Zor cevizin suyunda, kestane oymasında
Görünmüyordu biçim, yitip gidiyordu ad,
Vermiyordu rengini kiraz avuçlarına!
Akçaağaçlar kırgın, palamutlar neşeli,
Mobilyaya döşenen türkülerse meşeli,
Fındıklar sepet olup kaçıverip gitmişti.

Aşk nerede gizliydi, nasıl bulunur imi,
Söyleyin bana dedi, lütfen söyleyin haydi
Nasıl çözülür dili, aşk kimlerden gizliydi!
Sorduğu tüm ağaçlar bir ağızdan inledi,
Aşk içinde değil mi, aşk içinde değil mi!

Nakkaşa çırak olup, taşlara sormalıydı,
Kavuşur muydu dağlar, bulunur muydu izi?
Kalmamış taş ustası, nakışlar dökülmedi,
Ferhat deldi dağları, su verdi sevdiğine,
Coşkun aksa da sular aşkı ele vermedi!

Bembeyaz oldu mermer yapınca heykelini,
Söküldü parça parça yüreğindeki gizi!
Dağlara ağaçlara haykırdı çırılçıplak,
Aşk içimde değil mi, aşk içinde değil mi?

Gebze, 20.1.2008, Ünsal Çankaya
Süje E- Dergi, Temmuz 2021, Sayı:47

http://www.yersizyurtsuz.com/suje/temmuz_2021/sayfalar/suje_kapak.htm