YANKISI ULAŞIR MI?
Sesimiz hep ötelerden duyuldu,
Ötelerde, ötelerden yankılar bekleyene,
Ses oldu, yankı oldu.
Bekleyip gelmeyene, eşlik edemeyene,
Ulaşmadı sesimizin ne aslı ne yankısı,
Ötekiyiz çoktandır ülkemizde.
Berilere ulaşmayan sesimiz, ulaşsa,
Kesinlikle gürültüye boğarlar ilk avazda,
Ezber ettik bunu her denemede.
Duymadılar, duymayacaklar.
Görüp bilmeyecekler,
Düşmanız kalplerinde.
Yine de susmayacak kalbimiz, çarpacak.
Ötelerden berilere yankıyı sürdürecek,
Duyulsun, görülsün diye, bilinsin diye.
Yankılanıp uzaklardan yakınlara,
Yankılanıp ötelerden berilere,
Kesin kere, keskin sefer, yol diye.
Yol olursa her defada yorulmaz,
Yankısıyla söyleşirken durulmaz,
Uçurumlar sesimizi unutmaz.
Öteki sayılmayana dek, hem de artık
Öteki kalmayana dek düşlerimizde.
Ülkemizi kuran ve yaşatan bizdik,
Özü ve yankısı bir seslerimizle.
Gelin artık!
Haykırın!
Haykıralım!
Haykırın, ama haykırdığımız gibi,
Özlemlerimiz bir, arzularımız bir,
Karışsın sesiniz sesimize.
Duyulsun artık!
Görülsün artık!
Bilinsin artık!
Biz kalmayı isterken böldüler kan emenler,
Ayırdılar sesimizle yankımızı,
Duymasın kimse diye.
Gelin artık!
Yitmeyin!
Çoğalalım!
Sesimizi birleyelim yine,
Yankısı bir olana, yankısı duyulana,
Bir olanı kalbiyle herkes anlayana dek.
Biz olmayı deneyip, biz olmayı başarıp,
Biz insanız, insan kalırız diyen,
İnsanlık yerleşene dek zalimlerin kalbine.
Gebze, 23.1.2024, Ünsal Çankaya.
Çağdaş Türk Dili, Mayıs 2024, Sayı:435
