ZİGANA GEÇİDİ ÇIĞ ALTINDAYMIŞ
Gecenin haberiydi bu.
Güne şehit haberleriyle uyanmak kahrederken kalplerimizi.
Fıtratında var demiyorlar her ne olduysa son çığ haberlerinde.
Ülkeye şehit haberi düşmediği ve ateşinin yakmadığı hane de azalıyor gittikçe.
Coğrafya dersinden önce öğrendim adını. Ya gazete haberlerinden... Ya bir roman içinde... Çok küçüktüm o kesin. Dağların denize dik ya da paralel oluşunun ilkim üzerine etkilerini öğrendiğim zaman ise ülkemizde yedi iklim bölgesi var sayıldığını öğrenişimle denk...
Çığ üstüne çığ düşen ülkemizde... Her gününe acı… Her gününe kahır...
Ölenlerin gittiği bir asude ülke var deniyor anlatılan o mesellerde.
Gidip gören, dönüp anlatan yok oysa gerçekte.
Kalanlar...
Acısıyla kalbi dağlananları görmeye özümüz dövmez oldu artık.
Kahroluyoruz acılarla. Hele de sorumlular hiç hesap vermedikçe.
Ama bir düşünün...
O sorumsuz aymazlar sonsuza dek mi yaşayacak...
Senet mi aldılar ecelden... Vade mi uzattı tanrı kendilerine...
Utanın diyorum her aymazlık gördüğümde.
Utanın! Utanın be! Bitin artık.
Bitiniz mi kanlandı da böyle cevval aşıyorsunuz acıların, kahırların, ölümlerin üstünden?
"Kol kırılır yen içinde kalır!" deme, "Kan kusup kızılcık şerbeti içtim!" deme devri geçti artık, özür dilemeyen, insanlığa dönmeyen, üstüne de yüzsüzlüğü ele alan varsa hele, dersi tez elden verile.
Hiç sorumlu olmadıkları şeyler yüzünden üzülenler değil, aman ayıp olacak diye susanlar değil, el alem ne der diye utlanan, arlananlar değil utanmazlar utansınlar bu kere!
Onlar var oldukça yanımız, yöremizde...
Buz kesiyor kalbimiz, olan bitenle...
Olan bitene.
Ama kalmaz ki hesaplar ah çektirene.
Gebze, 12.2.2020, Ünsal Çankaya
12.2. 2020, Yorum Afyon Com.