GÖÇEBE RUHLA GÖZLEM
1 -Özlü-yorum : ( Özlü-söz yerine )
Bir aşk ne kadar göçebeyse yeryüzünde o kadar kalıcıdır sevgili yüreğinde, kırlangıç gibi, mavi.
2 - Mevsim döngüsü ;
Her bahar kırlangıçları izliyorum köylere gittiğimde... Şehirde yoklar mı, görmüyor muyum ayrımında olamıyorum... Köylerdeyse elimle koymuş gibi biliyorum, buluyorum yerlerini .
Yuvalarından başını uzatan yavruları, palazlanıp uçmaya eğilişlerini, tam uçmaya yeltenip pat diye düşme korkusuyla geri çekilişlerini... Sonra bir bakıyorum uçuyorlar...
Kırlangıç hızı ; maviliğin çarpan ezgisi.
Eylüle kalmadan gitmiş oluyorlar, boşalıyor o mühendislik harikası yuvaları... Bana kalan hüzün ve onlarla gidilemeyeceği bilgisi.
Baharla yeniden gelmiş oluyorlar aynı yuvaya. Aynı kuşlar ya da aynı yavrular... Ya da bir zan sanıyorum aynılık.
Bir döngü, aynı yuvaya kim bilir neredeki başka yuvadan.
Çocukluğumdan beri severim izlemeyi...Tüm kuşları. Serçeden güvercine, saksağandan baykuşa.
Ama kırlangıç bir başka sevgili; çok güzeller, çok özeller, tıpkı sesleri gibi, tıpkı renkleri gibi. İnsanın içi kaçıp, hızla dönüyor içine, sanki bu bir ilk aşk, delikanlı ilk sevgi.
Düşününce benzerliği var, anımsa ondaki ilk ürpertiyi...
3- Gözlü-yorum:
Ne kadar güzel bakıyorsunuz güvercinlere.
Hey dostum; sizin bu güvercin sevginiz bana onu-onları- yeniden düşündürüyor şimdi...
Kuşları gözlemek bilim, ya kuşları gözleyenleri gözlemek ne ola ki gündelik yaşamlarda, anlam bilimsel tanımda?
Kendisinden ve sevdiğinden başkasında bir başka canlıya duyulan aşkı gözlemek bir tür bilim sayılabilir yine de biraz aklı başında sonuç çıkarmaya eğilimli insan adına.
Ve fakat şu bir acı gerçek ki kimsenin bilim diye bir derdi kalmamış bu zamanda.
Aslında en çok dedikodu malzemeleri yakalamak sevinci yaşayabilir gözleyen bu meyanda.
Çok çok gözlemevi gereksinimi doğmadan yapılabilir bir iş sahibi olmaktır bu -röntgen çekimi- en fazlasından kuş evi hikayesi çıkar mı beklentisi vardır; ki bu sonuç edebi ya da ebedi değilse de gerçektir insana aitliği.
4- Göç-ü-yorum. (Son söz yerine)
Kuşları ürkütmeyin baylar, bayanlar, hepsi kafes sevmez üstelik kuş aklı demeyin ya da kuş beyinli hiç…
Çünkü hepsi sever kendisini seveni, dokunsanız kuş gibi çırpınmaz mı o sevgili yüreği?
(Burada bir parantez açılır dip not için: Sadece o sözcüğü kullanabilmek için değil, özlemden değil, kapsayışındandır burada bu dünyadan sonrakine geçişi. Bu dünya yaşanılan zamanla sınırlı olmayandır, geçilense hayallerdeki.)
Dibace: Göç ebedir... Doğurandır, doğurtandır... Göçle çoğalır sevgi. Göçle aktarılır genlerden gene.
Kapatılır işi biten parantez.
Göç yolunda konaklama yeri bulmuş obadaki yarım yamalak bir sevinç gibidir kapanıştaki dalgın esrime.
Boşalan su kabaklarının hafifliğiyle yükseldiğimiz çocuk günlerdeki havuzlara uzanır düşler. Ceviz ağacından oyma beşik kadar olmasa da verdiği dinginlik, hızlanan salıncakta sallanmaya başlar çocukluğumuz ve bir o kadar hızla düşler geçidi başlar salınmaya zamanda.
Açılır kafesler (beyinlerdeki), açılır kafesler (yüreklerdeki).
Uçmaya başlar hiç bitmeyen izleğiyle kırlangıçtan sevgiliye akıp duran o mavi.
Gebze,10.7.2010, Ünsal Çankaya.
TMOLOS Edebiyat, Kasım, Aralık 2019, Sayı:81