ZAMANAŞIRI
Ödünç değildi canları,
Ne baç gerekti, ne haraç.
Şiir şiir yaşadılar,
Yazdılar güzel anları.
Sivas dediler vardılar,
Döndüler can semahını.
İnsanlığı terke pazar kuranlar
Bezirgânın pazarında baç diye
Madımağı ateşe boyadılar.
Oy anam oy!
Oy anam oy!
Yandılar!
Kor düştü içimize
O güzel bakan insanlar
Yandıkları kadar yaktılar.
Bu ateş sönmeyecek
İnce ince tütecek.
Zamanın gücü yener belleği,
Ama her zaman değil.
Zaman siler bazı izleri;
Boğazımıza takılan yumruyu değil,
Genzimize sinen kokuyu değil,
Gözlerimizden inen yaşları değil,
Sel oldu onlar!
İnsan olan şimdi
Sivas der
Durur!
Madımak der semahı!
Gebze, 13.3.2012, Ünsal Çankaya.
Sunak Dergi, Haziran 2015, Sayı:43