ACI YEŞİL BİBER
(Fatma Ebemin anısına)
Kaç adımdı toprağının çevresi
Küçücük ayağımla
İncitmeden dolaşıp karığında yolduğum otlarını yabani
Tulumbamızdan suyu testime çekip hani
Ardından damla damla suladığım bahçende yeşerirken domates,
Ötesine diktiğin patlıcanlar salkımca
Tombulundan giyinmiş morunu bahçıvanın.
Ah yakıyor dillerimi yalan bilmeyen hani
Acısıyla yeşil biber maruluyla ezilirken dürümünde yufkamın
Emeğinle büyüdüğüm, emeğinle sevindiğim günlerimi özledim.
Bir haşlanmış yumurtanın sarısını eklediğin taze yeşil soğanlı
Tadımında iştah açan doymalara alıştırdığın çocuk
Günlerimi özledim bir de hani.
Uykusuz kalışıma yanıp her gecesinde azıtıp gitme diye
Er akşamdan tutunup, yalvarıp, eteğine
"Ne olur beni de al, imece gecesine!"diyerek yanağımdan
Dökerken gözyaşımı silişin de aklımda
"Ama bu son!"deyişin...
Aklımda işte hani, fildişi tarağınla kırk beliğe örüşün
Kınalı yapıncağa benzeyen saçlarımı
Diktiğin üç eteğim, sallanan beliklerle köylü güzeli eden
Yemenim oyalanmış salkım salkım üzümle,
Küçücük önlüğüme çerez saklamışım ya
Tadı damağımdadır kaynatılan hediğin
Kazanına ateşi çatmayı da özledim.
Ama asıl ben senin türkülü dilleriyle değirmeni çevirip
Bulguru ayıklarken imece kızlarına
Pişirdiğin pilavla köpürttüğün ayranın yanına yumruk vurup
Yakıştırdığın hani, soğanın cücüğünü verişini özledim
Yanışı gözlerimin, akışı yaşlarımın işte ol sebeptendir.
Gebze, 30.5.2006, Ünsal Çankaya.
Tmolos Edebiyat, Temmuz 2015, Sayı: 40