AYIŞIĞINDAN
Hangi mevsim olduğu önemsiz ey sevgili
Her gece hançer gibi yaralayan bir ayaz
Vuruyor yüreğimden, kanatıyor öylece
Yüreğini yüzüme kapatıp gittiğinde.
Sızıyorum umutla aralıksa penceren
Teselli oluyorum yüzün gülümseyince
Üşüyorum apansız perdeyi çektiğinde
Ağlıyorum gizlice sensiz gecelerime.
Bir başıma koyuşun değil beni ürküten
Dayanamayıp bir gün kapıma geldiğinde
Kalmayacak mecalim ve açılmaz belki de
Uçup gidiyor yıllar şu kocayan ömürde.
Özlemle bekliyorum bir gün gelsen sevgime
Hem kalırsın kim bilir ay düşürüp gönlüne
Çok bekletme ne olur kalmasın sensiz gece
Aykız'ım mavilenip şavkısın gökyüzünde.
Gebze, 1.1.2010, Ünsal Çankaya.
Tmolos Edebiyat, Haziran 2013, Sayı:15