AY DOĞUNCA
Gündüz geceye evrilir
Gece gündüzden el alır şafak vakti
Bulutlara yükler müjdeli haberleri.
Özlenen sevgiliyi getirmediyse eğer
Yas tutar kendince zifir giyinir.
Beklenen haberi doğurmayan gün
Kararır, üzgün geceye özenciyle.
Ah o karanlığı yırtan gülüş duyulsa
Yıldız yıldız parlayıp söner giyit.
Bir de ay ışığı soyunur hemen
Uzak denizlerin maviliğine
Üşüyen gece.
Gebze, 27.1.2013, Ünsal Çankaya.
Akatalpa Aylık Şiir ve Eleştiri Dergisi, Mayıs 2013, Sayı:161