SEVMEYİ UNUTANLAR İÇİN*
Sevmeyi unuttular
Unuttular insanlığı da
Sivas oldu unutuş
Unutkanlık Madımak.
Oysa biz sevmeyi hiç unutmadık
Sevgisiz de kalmadık hiç
Bu kesin!
Sıcacıktır gülümsememiz
Aydınlanır yüzümüze değen göz
Aydınlanır dünya yansılanınca.
Ah sevgili Behçet Aysan
Sizi yakışları ondan,
Bizi yakışları ondan,
Alışkanlıkları
Kal u belâdan.
Gülmeceden şiire,
Destandan semahlara
Gencinden yaşlısına
Derlenince bayraklar
Gün o gün oluyor
Ay yine Temmuz
Çağ yine kara.
Yıl bin dokuz yüz doksan üçe duruyor
Duranlar seyre
Seyir yangına dönüyor,
Yangın acıya.
Yangın utanıyor yaktıklarından
Yakanlar utanmıyor o yıldan beri
Yalana saklıyorlar zulümlerini
Zulümleri sığmıyor çuvallara
Gerçeğin mızrağı delip geçiyor.
Diyor ki insanlık insan olana
İnsan olan yakmaz insanı ama
Sözdeymiş sizdeki
Anlayamadık!
İçimizde sevgi vardı
Sevgimiz dünya kadardı
Var olanı bölecektik
Pay olanı verecektik
Almadınız;
Dar ettiniz sevgimize dünyayı
Dara çekildi ömrümüz
Yalım oldu, nar oldu, külüne saklandı kor.
Gayri dayanılmaz bu ataşlara
Yazılanlar gelemesin başlara.
Temmuz vurunca ikiyi birin kalbi dağlanır
"Bir incecik duman tüter bacadan"
"Bir de bulut kaynar yine Sivas'tan"
Yananlar yazılır yağmura yaşa!
Yakanlar
"Ya devlet başa, ya kuzgun leşe!"
Gebze, 1.7.2013, Ünsal Çankaya.
Ekin Sanat,Temmuz 2016, Sayı:126
( * şiir başlığı Behçet Aysan şiirinden ödünçtür. )