Ah! "Alacakaranlıktaki Ülke" nin karanlığı sürmekte.
İyi ki görmedi dünü şair adıyla Ahmet Erhan.
(Kayden Erhan Bozkurt'tu ki unutulmasın)
O Ankara'daki "kenar mahallede bir pazar günü" nü bırakıp, İstanbul’a yerleşmişti.
Hani şu hepimizi beş yıldır kahreden Silivri'ye...
Bir zamanlar sap ve samanı ayırabilen insanlar vardı yargıda, siyasette, ekonomide, dinde.
Bir zamanlar umutla aydınlığı beklerdik biz her gece; doğardı gün, ısıtırdı güneş bedenimizi ve yüreğimizi.
Şimdi yaşadığımız hiçbir şeye anlam veremez oldum artık.
Silivri bir hukuk çıkmazı oldu.
Ağustos'un beşinde tescilledi bunu bir mahkeme ilamı ile.
Hem Ahmet Erhan'da Ankara'ya döndü yeniden, uzanıp yattı ölümüne.
Üzgünüm, ikisine de.
Ve bugün Hiroşima'yı unutmayın diyeceğiz yine de.
Nükleere kucak açan siyasilerin fink attığını bilerek.
Belediye meclis kararı ile "fay hattının yeri birkaç metre kaydırılarak!" yapılaşma planları yapılan deprem kuşağındaki ülkemizde.
Tesadüfen yaşadığımızı bile bile...
Tesadüfen ölmeyeceğimden ise emin olarak.
Gebze, 06.08.2013, Ünsal Çankaya
Pelerin Fanzin, Aralık 2021, Sayı:5.
