ANLASANA
Anladım ki
Seni bana kavuşturmuyor yaşam.
Ayrılığımıza eğiliyor boynum aslında
Kanıyor yüreğim dokunduğunda.
Ömrümüz yorulduğunda
Gideceğiz nasılsa
Ayakkabılarımızı koyup kapıya.
Giyinip gidecek
Bir küçük kız ayaklarına.
Küçücük bir kadın olacak birden
Çok uzaklarda değilsen eğer
Tıkırdayan topukları dinleyerek
Bekleyeceğiz
Adım adım yaklaşmasını.
Sakın korkma
Dokunduğunda sana.
Gözlerini kapatan
Ellerimden anlayacaksın
Geldiğimi son buluşmamıza .
Ah sevgili ah!
Yakında
Yolumuz düşecek bir mezarlığa.
Bizi ancak ölüm kavuşturacak
Anlasana!
Geldiğinde dinleneceğin
Bir tümsek bulacaksın başına.
Ölüm üzmüyor, tuhaftır
Korkutmuyor da ama
Beklemeye başlayınca gelmiyor,
Dileyip ölünmüyor
Ne zaman gelirse gelsin derken
Biliyoruz ki
Ne zaman gelse erken!
Gebze, 12.10.2008, Ünsal Çankaya.
Ekin Sanat, Kasım 2009, Sayı:45
AFYON DENGE Gazetesi, 21 Temmuz 2014