Emirdağlarından kar geldiğini
İçinde kar kuyun varsa bilirsin.
Seni candan seven yar geldiğini
Yüzünde yansıyan aysa bilirsin.
Beklersin yıllardır yar sevse diye
Sırların saklarsın, vermezsin ele.
Duadan, niyazdan anlayıp bir gün
Yüreğinden söküp, korsa bilirsin.
Ömrü ömre ekler, çoğa sayarsın
Yaşadığın günü, solduğun günde.
Candan sevdiğini ölüm gelmeden
Söylemez ya o yar, baksa bilirsin.
Yeşerirse dalın, yazlar görürsün
Yok ise yoldaşın, güz de bilirsin.
Parelense bağrın yar yokluğundan
Tuzla yaran saran yarsa bilirsin.
Yar dilinden nağme gelir okurken
Gönlün bir hoş olur, dilin dolaşır
Yar mektup ucunu yakıp yollarsa
Düzen tutmaz telin, saz da bilirsin.
Aykız'ım, yüreğin dünden bugüne
Ne getirmiş sana, sen ne sakladın
İçinde mor gülün solup gitmeden
Sevdim diyen canı, cansa bilirsin.
Gebze, 11.6.2009, Ünsal Çankaya.
Emirdağ Vakfı Kültür Sanat Edebiyat Dergisi, Mart 2013, Bahar Sayısı, Sayı 25
