Biz bu yorgun çağın masum günahlarıyız.
Hangi suda arınacağını bilmeyen
Irmak yataklarıyız.
Yalnız ruhumuzu yarınlara saklayan
Kayıp bir mağarayız.
Tek küreği olmayan sandalla denizlerde
Bir ada aramaktan bitkin düşen gözlerin
Yorgun bakışlarıyız.
Bundandır hiç bir sevgi tam olmuyor ömürde.
Bundandır rengi solmaz aşklar aradığımız.
Yaşanmaz umut, hayal, düş düş yaşattığımız.
Eksik kalır her anı, mutluluğumuz yarım.
Bundandır o yarımları sandıklara saklarız.
Oyalanır ömrümüz, azalır sonbaharlar;
Kırılmayan faylara yabancı toprağımız.
Basmadıkça bağrına ormanından ayrı düşen
Baltalardan kurtulmuş soylu çınar ağacının
Bir küçük sevinç için dökülen son yaprağıyız.
Biz bu yorgun çağın masum günahlarıyız!
Gebze, 10.2.2009, Ünsal Çankaya.
Emirdağ Vakfı Kültür Sanat Edebiyat Dergisi,
Mart 2013, Bahar Sayısı , Sayı:25, Sayfa16
