FİT MİSİN ÖMRÜM?
Yasaklıydın, girilmeyen sularca,
Bir saten elbisenin büklümünce yumuşacık,
Ne yapsan tutamazsın, uzak kalır ellerin, cezalı.
Bakışların mahcuptur, kirpiklerin fırtınada yağmursuz.
Ardı ardına saklanır, tenin tenimden bitik, yenin yenimden,
Umutların kırık aynalara dağılırken yaralanır gözlerin.
Kuşlar uçamaz olur kanadından aldığınca kalemi,
Yaz dostum, yaz ki soğusun yüreğim hiç böyle yanmamıştı.
Aldanış bu, yetmiyor ki kandırsın sular içinden akıp dağlara,
Koyaklara vurulacak, çavlanlara düşecek iz bilmeyen kurşunlar,
Yavrusundan ayrılacak ceylanlar.
Ah o ceylan gözlü ceylanlar, ah!
Yavrusundan ayıracak ceylana yar oluyor okları avcıların,
Gözlerinden tanıyorum ağ oluyor serpilip, yay oluyor kirişinden gerili.
Kuşlar konamaz olur kanadından aldığınca kalemi,
Yaz dostum, yaz ki soğusun yüreğim hiç böyle yanmamıştı.
Geçmediysen yollar yol olmuyor, uzanıp serilmiyor ayaklarına,
Bir kez dokunduğum o ince ipten, bağladığım düğümlerim hep yitik.
Aklında tutmaya düşlerin yetmez, ömrüm kaç yerinden kesik, kaç kez dikildi,
Delik deşik oldu ruhum, soyundukça giysisini, görüyorsun her köşesi yamalı.
Birbirine yamalarken unuttuğum hesabı soruyorsun,
Ödeştik mi, fit miyiz diyorsun da…
Can pahası bu dünyada mal ile ödenmiyor.
Ödemek zor, ödetmek zor, ödeşmekten ten yerine
Tin zararlı çıkacak bir ömürdür yüklendiğim,
Sayamadım yamasını, abasını, kebesini, hırkasını dervişçe.
Sayamadım, yaşadım mı yaşanmış mı o yıllarım, borç hanem çok kabarık,
Neyi öder bilmediğim alacaklar hanemdeyse varım yoğum bir candır,
Vermeye hazır olduğumu söyleyemiyor dilim, yazamıyor kalemim,
Fit değiliz canım dostum fit olunmaz, can pazarım zarar ziyan içinde,
Görmedin mi kalbim dahil tüm kepenkler tadilatta, kapalı.
Gebze, 24.10.2006, 1.2.2024, Ünsal Çankaya.
Şiiri Özlüyorum, Eylül, Ekim 2024, Sayı:121
