Geçip gittiğimiz yoldan dönmüyorsak bir daha
Yoktur dönülecek yerde bekleyen bir can
O zaman, silinir izimiz, geçer yazımız.
Geçeriz dünyamızdan, geçeriz mülk ve maldan
Ömür eklemeyen can, çalarsa canımızdan
Bu yüzden, tükenir ömrümüz, susar sazımız.
Vazgeçeriz kırandan, sözü aşk da olmasa
Unutup güzelliği yağmur yağdıranlardan
O zaman, çekilir gönlümüz, küser özümüz.
Vazgeçmek unutmak değil de yine
Geçen yaz, susan saz, küsen öz aynı can içindedir
Bu yüzden, barışır dilimiz, güler yüzümüz.
Nisyanla yoğrulmuş kalbimiz, sevgimizle döner çıkrık
Dolar boşalır kovamız, kuyumuzdur, kuytuda ağıdımız
Özümüzden yakılır, söylenir sözümüz, kalır türkümüz.
Gebze, 4.2.2017. Ünsal Çankaya.
Ekin Sanat, Aylık Edebiyat ve Düşün Dergisi, Mart 2017, Sayı:134
