HOŞÇAKAL SONBAHARIM
Aldandım, yine aldandım
Çiçeklenip meyveye dönülecek sanmıştım
Sen dalımın ucundan her kırışında
Yaprak yaprak döküldüm umutlarımdan
Sessizce gidiyorum
Sen baharımdın
Umutlarım
Umutlarım
Yazık
Umutlarıma
Çok yazık oldu
Mutlu oldulardı doğumlarında
Nasıl maviydiler avuçlarımda
Şimdi yaralar
Derin
Kurumaz kabukları
Delik deşik her biri
Geldik bir handı dünya
Geldik yaşlarımızla
Gidiyoruz aşklarımızla
Yaşanmış yaşanmamışlarımızla
Yol uzun yol hesapsız
Aşk kısa ömür kısa
Kaç eşik geçildi kaç kapı
Açıl dedim açıl, açılmadı
Ah bu susam hep masaldı
Haramiler kesti yolu
Ali baba Ali baba
Seslen artık mağarana
Kapan susam kapan
Kapan susam kapan
Kapan susam kapan
Kapansın yüzümüze
Yüzümüz yok yeniden istemeye
Sesin gür çıksın ses olsun dünyamıza
Yankılansın dağlarda
Uçurumdayım hâlâ umutlarımla
Hoşçakal maviliğim hoşçakal
Artık gidiyorum senbaharımdan
Artık gidiyorum sonbaharımdan
Gebze, 20.4.2012, Ünsal Çankaya.
Kurşun Kalem, Edebiyat Dergisi, Temmuz, Ağustos 2012, Sayı:18