SON PERDE
(Mustafa Seyhan Erözçelik Anısına.)
Göçüp gittikleri yer daha güzel olmalı bu dünyadan
O kadar çok, o kadar sık göçer oldular
Haber bile vermeden artta kalanlarına.
Bir şair daha göçtü, bir şair daha
Bir şair daha!
Göçsünler!
Göçmek bir şey değil
Düşüp kalıyorlar toprağa
Dalıyorlar
Top atılsa uyanmaz uykulara
Varıp yattıkları güzel olmalı sak uykumuzdan
O kadar çok, o kadar sık yatar oldular kan uykulara
Belki daha güzel rüyalar var akıllarında
"Rahat uyu şair!" dedim ilk duyduğumda
"Göçümü verdin öte dünyaya?"
Şiirinde yaşattığın Bartın ağzıyla
Bir hayal perdesidir ömrümüz oysa
Yaşadığımız değil, öldüğümüz hiç değil
Bir gün sönüyor arkasındaki ışık
Soluyor herde
Hayallerimizle gidiyoruz bir başka ömre
Ellerimizi saklıyoruz son 'düello'ya
Narinliğiyle
Kavgada yüreğimiz pek, şiirimizse keskin
Zehriyle
Labelladonna değil Seyhan
Güller bitecek toprağımızda, güller
Unutma Beni' ler bir de içli maviliğiyle
Budur son dileğim o sonsuzluğa
Budur son perdeye yansıyan düşüm
Gülüşüm bir de.
Gebze, 25.8.2011, Ünsal Çankaya.
Kurşun Kalem, Edebiyat Dergisi, Ocak , Şubat 2012, Sayı:15