(Kar sesi duyan Leyl-i Zey için)
Havada bahar sesi, baharda neşe,
Çık diyor dağlara, dağ aldırmıyor,
Yücelerden yüce başı kar ağırlıyor.
Göğermiş yanları, dağlar meşeli,
Bir türkü tuttursam sevdadan yana,
Hangi derde düşolursan düş diyor.
Engin olma gönül, dağ engin değil,
Derdine yandığın başında değil,
Bir koşuya düşülmüyor aşkına.
Deli dolu çıvgalanan pınardan
Mordağlara selam taşır turnalar,
Açar gülü vardığında ellerin.
Turnalar göçüne dayanmaz sıla
Kaçıncı selamdır, kaçtır fasıla
Yangını taşımak aşktır vasıla.
Özlemden ölmeye yatmak yerine
Kuş olup uçmayı diler,
Kanatlanır da.
Ah! Serap bu!
Zey kar sesi duyar, o serap değil!
Gebze, 4.2.2013, Ünsal Çankaya.
Tmolos Edebiyat, Nisan 2013, Sayı:13
