Bağışladım her şeyi bedelsiz bağışladım
Ne kaldı bilmiyorum içimde kinden yana
Ya hiç barınmamıştı ya ben tanımamıştım
Ne kaldı bilmiyorum içimde bun'dan yana
Unuttum kırılanı, sormadım döküleni
Bilsen nasıl aradım her bırakıp gideni
İncittikçe kanadım sevdanın kör dikeni
Ne kaldı bilmiyorum içimde gülden yana
Yeniden sevse dedim, güneş yeniden doğsa
Her sabah ilk ışıkla dökülsem günden yana
Sevmedin, sevemedin yüreğim sanki korda
Ne kaldı bilmiyorum içimde senden yana
Gördüğüm an aklımda, sevdiğim gün aklımda
Her gecemde sen oldun her günümün farkında
Tomurcuktum soldurdun açamam yeni gonca
Ne kaldı bilmiyorum içimde benden yana
Uzak olsun dediğim mutsuzluklar bağrımda
Biraz umut biraz düş yittim son uykularda
Ne konuşacak hal var ne yaşanacak ömür
Ne kaldı bilmiyorum içimde candan yana
Gebze, 15.3.2008, Ünsal Çankaya.
Akatalpa Aylık Şiir ve Eleştiri Dergisi, Kasım 2012, Sayı:155
