DERİN
Bir dal gibi uyumluyuz doğayla, bir taş gibi aykırı
Boyuna saklıyoruz yanılgılarımızı renklerin çoğalan solgunluğuna
Anlamların o yasak kuytularına, unutulan sözcükler dağarcığına
Yalanlar yılanları zehirliyor, yılgınlıktan kurtulalım dedikçe
Bukalemun kuyruğuna tutunup, ağırlığımızı sınıyoruz boyuna
Ah!
Kurşunlanmış kuş,
Delinin elinden savrulmuş
Taş.
Gibi düşüyoruz yalnızlık kuyusuna
İçimiz buz.
Kırılıyoruz.
Derin!
Gebze, 7.11.2010, Ünsal Çankaya
Kurşun Kalem Dergisi, Ağustos 2011, Sayı:12