(Canım ağabeyimin aziz ruhuna.)
Yaşadığın kadar mutluyduk senle,
Gülüşün sevdiğim yaşın kalmadı.
Kutlamaya dilimde söz çok ama,
Arayıp duyacak sesin kalmadı.
Yaşarken ömrünü çaldılar senden
Gönlümüzü viran ettin giderken.
Niye uydun ecelin çağrısına
Gittin bizden gayrı yasın kalmadı.
Giden canlarımız hoş tuttu seni
Kalanların özledikçe kavruldu.
Özlemine derman salaydın ordan
Avunurdum belki, özüm kalmadı.
Gebze, 20.10.2020, Ünsal Çankaya
Onun ve benim facebook sayfamızda.
