Buralara kar yağmadı. Kar! Ah ne yazık! Ne yazık!
Oysa benden fazla sever nergisler!
Yitiyor kokuları, dayanmıyor tomurcukları,
Ah nergisler ah, gelir gelmez biterler!
Solmayın derim onlara, solmayın lütfen!
Unutmayıp, bu yıl da geldiniz madem,
Buzlu su koyarım vazonuza,
Kar getiririm yücelerden. Hemen!
Ah nergisler ah! Siz geldiniz, yine,
Otobüs durakları gelir aklıma, Güven Park gelir.
Buz tekneleri içindeyken saçtığınız kokular gelir.
Cezbeden!
Harçlığımın sonudur elimdeki, acımadan alır, yürürüm,
Ellerim cebimde, karlar üzerinde, Ankara gecelerinde,
Mutluyum, sıcacık içim, mutluyum delice.
Nergislerimi koklarım her yıl, sızlayan burun direğimdir,
Bulut iner gözlerime.
Buz kesilir yüreğim, buz kesilir! Nergislere can diye.
Ölmesin nergislerim, ölmesin, yaşasın, hayal ile düş gelir
Nergislerimi taşıyan, gözlerinin içiyle gülen biri yine!
Nergisler tez bitmese böyle! Koklasam… Koklasam!
Özlemesem gençliğimi, ömrün geçtiğini bilmesem,
O hayal gitmese gözlerimden, çözülmesem,
Dökülmese yaşlarım inci gibi yerlere.
Gebze, 15.1.2007, Ünsal Çankaya.
Ekin Sanat, Nisan 2017, Sayı:135
