Hiç bir şeyden habersiz değil
Atılan mermilerden
Dökülen kandan
Çaresizsin
Şair
Sin
ş
i
i
r
s
i
z
s
i
n
Sin için
Kazılan toprak derin.
Kara.
Kovan değil.
Bal değil, şeker değil.
Yarattığın dil ulaşmıyor ellere
Ellerin acı katıyor sözcüklerine
Acı kendini buluyor bakışlarında
Acı kendini vuruyor bakışlarında
Çığlık çığlık yükseliyor ağıtlar
Dinle
Dur
Bak
Bir
Kere
Gör
"Kör olma da gör bunu"
"Kör olma da gör bunu"
Gör
Kör
Ol
Ma
Da
Gör bunu gör, beni değil.
Arılar bozuyor peteklerini düştükçe tetik
Denkleştikçe gez göz ile çiçekler soldu
Ay büyüdü, gün azaldı ömürde arpacık
Arpacık arpacık değil hem demirde
Eksik bir şiir yazdım yine
Silahlar sustuğunda
Bittiğinde kan
Tamamlanacak
Ey
Ey
Şair
Namlusundan fırlayan kurşun
Islığından hızlıdır, parçalayan
Çatışmalardan ne kadar uzağa kaçılır söyle
Kaç kovan bulunur mermisinden akan kanı yunmayan?
Gebze, 29.3.2012, Ünsal Çankaya
Akatalpa, Aylık Eleştiri, Şiir Dergisi, EKİM 2015. Sayı: 190.
