Yıllar boyu dinlesek bıkmayız sanıyorduk,
Hangimizin çığlığı çoğalırdı gecede, hangimiz,
Çoğalırdık şarkıda, nakaratlar olmasa?
Neyi biliyorduk ki sandığımız şeyler olmasa,
Şarkılar hepimize onu anımsatmasa?
Bilmediğimizi biliyorduk elbette, o başka!
İnsan özgürlüğünü umursamaz mı yaşamda?
Yaşamak varken, kanatlanıp uçmak da varken,
Ölünür mü, kalbi sevdasıyla çarpıştığında?
Ya kuşlar, özgür mü sanıyoruz havada, yoksa,
Kendilerini besleyenlere vefalı mı acaba?
Kafese niye dönerler gökyüzüne salındığında?
Güvercin besleyen o adam öldü, beklemiyorduk,
Şarkılar söylerdi, her dizede ruhumuzu dağıtan sorular.
Hangimiz diyordu o, hangimiz yanıt bulduk sorularına?
İyi olmayan aşklar var madem, iyi gelmeyen yaşlar,
Yalnızlığın ürküttüğü insanlar kaçmayı seçtiyse çok uzaklara,
Yetimlerin salıverin havaya, veda uçuşuna eşlik etsinler!
Gebze, 7.3.2014. Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat com. 9.3.2024
*Dinlemekten bıkmadığımız bir şarkıydı Hangimiz.
Söyleyeni güzel insandı, müzisyen Hasan Hüseyin Demirel.
Sevdası uğruna kendini 22.2.2014 tarihinde üzerine tiner dökerek kendini yaktı.
Kurtulamadı. Şiirin yazıldığı gündü, uçmağa vardı. Ruhu şad olsun.