ESİYOR RÜZGÂR
Ama sizin kapınız bütün açık
Anahtarsız, kilitsiz ve tavlanız
Düşmanlığa bilerek açılmış gibi sanki.
Şeşe beş değil dermesi, menteşesi düzensiz
Oynamadınız belki, hiç mi izlemediniz?
Bunca kırıp dökmeyi başaran yüreğiniz
Dostlukları ölümden önce azaltıyor ya
Dostlar ve yürekleri sizle olmadığında
Ölümden sonrasına nasıl kalır sesiniz,
Anlamadınız tamam, hiç mi düşünmediniz?
Sizin bütün pencereniz perdesiz
Ama içerdesiniz, yaralı, savunmasız
Kaldığından geceniz esiyor rüzgâr.
Yanlış gördünüz diye nasıl da kırıldı zar
Onarılmaz, artıyor durmadan geleleriniz.
Hastalıktır eni sonu cereyanda kalmanın
Kapılar kapanmalı, perdeler inmelidir.
Esirek denecek belki düşüp savrulmanıza
Ruzigârı kesmez esmek, kuytuluğa giriniz
Rüzgâr esiyor çünkü, esecek, kesintisiz.
Gebze, 28.3.2018, Ünsal Çankaya
Sarmal Çevrim, Ocak-Şubat, 2020, Sayı:13.