VAR OLMAYA ROMANTİK BİR ÖLMEYE İKİ KİŞİYİZ
Jean Paul Sartre ve Simone De Beauvoir
Bir ikiliydi benim'çin-ayrılamaz ama ayrı
Hem yaşarlardı her daim, hem de yaşayamazlardı
Bir çatı bir yastık bir bağımsızlık
Bir araya gelse bağdaşamazdı
Çünkü Simone bağımsız bir aşıktı.
Jean Paul Sartre varolmanın kitabını yaşamıştı.
Var olmaksa henüz o yıl dayanılmaz bulunmamıştı
Hafifsenmişti ama bu doğru da olamamıştı.
Biri varken diğeri olmazsa olmazdı ama
Yine yokken bir diğeri var olmuş da olamazdı.
Özeti bu ikiliğe ilişkin duygularımın ya;
Yaşasaydı bugün Simone yüz altı yaşa ulaşacaktı.
Olamadı çünkü tanrım onu yanına çağırdın
Ölmeseydi yine bugün Cemal Süreya şairim
'Üstü Kalsın!' demeseydi
Kırlangıç ömrün doğrusun
Bilse ve yaşayabilse
Ocak dokuz yıl doksanda uçmağa varmayacaktı,
Yirmi dört yıl fazladan beri şiirini yazacaktı.
Öldü ve üstünü sana bıraktı şiirin
Tanrım şimdi şiir dilin, şiir dilin.
Bu ölümlerde ne acelen,
Şiir kötülük bilmez ki.
Var olmaya romantik bir, ölmeye iki kişiyiz
Kaçınılmaz ve mutlakken sevmeye içten değiliz.
Yetinmeli değildenken gönülden geçilmeliye
Kurmaya sıcak yuvayı kuşların en dişisi de
Erini eşini kendisi bilip biliştirmeli tanrım;
Yarıştırma azraille, sırra yavaş ermeliyiz.
Kırlangıç bir mavi hızdır, onunla eşleşmeliyiz.
Ne yapsak olmuyor tanrım,
Yaşasalar kalmıyorlar, ölselerse gitmiyor hiç.
Dokunma kalacaklara, yol aç gits'olacaklara
Bu çelişik kırılmadır, benimse gücüm yetmiyor.
Pes edenler paslaşsınlar fazlası vardır ölümün
Darası alınmış ömür terazide tartılmasın
Kaybedenler ağlamasın, kazananlarsa alsınlar.
Ben demeyeceğim tanrım; üstü filan kalamasın.
Tam olsun yaşamak denen, tamamlansın sona kadar
Ve lütfen fişini de yaz;
KDV' si içindedir bu kahrolası hayatın.
Acelemiz de yok inan, defterim düzgün tutulsun.
Bakana ayan beyanım, ağyarım bile anlasın.
Aldısını ben alayım, vergisi kaçırılmasın.
Gebze, 09.01.2014, Ünsal Çankaya.
Akatalpa, Aylık Şiir ve Eleştiri Dergisi, Nisan 2014, Sayı:172