GÜLÜMSEYEN BİR ÇİÇEK İÇİN
(Didem Madak'a)
Çiçeklere sorular soracak biri de olacak mıydı
Çiçeklere şiirler yazacak?
Oldu olmaya,
Bırakmadı hayat sormaya
Onlardan önce soldu
Tanımazdım şiirinden önce
Tanışmadım şiirinden öte
Fotoğrafını
Gördüm
İlk.
Ölümden sonra
Ölümden uzak çekilmiş bir akşamın koynunda
Ne kadar güzel bir gülümsemesi var (mış) yüzünde
Miş-li zamanlar için ne kadar genç
Dili geçmiş oysa zamanın dişlerinden
Harcayan dişlerinden, ezen dişlerinden...
Ezilmemiş, direnmiş şiiriyle
Güllere sorular biriktirmiş yine de
Eski zamanların inceliğinde.
Mutlaka şöyle söylerdi kendi ölümü için:
"sakın çelenkler yollamayınız bayım,
ölmedim, o çiçeklere rüyalar kurmaktayım."
Oysa diyorlar ki "o dik duruşun son kalesiydi"
Hiç bırakmadıysa başka bir şey geriye
Sadece bunu söyletebilmek yeter direncin şairine
Çiçekler içinde uyusun şimdi.
Gebze, 25.7.2011, Ünsal Çankaya.
Koridor, Eylül Ekim 2011, Sayı:20