TERZİ DEĞİLİZ AMA

TERZİ DEĞİLİZ AMA

Terzi değiliz ama dikiyoruz boyuna gökyüzümüzü,
Yırttığında şimşekler maviliğini.
Yamalar gibi teyellenmişken ömrümüz ömrümüze,
Ayrılık olmasın diye ellerimizde.
Dilimize dişimizle hapsedilen sözlerimizi,
Söküyoruz ağzımızdan iğne oyası işçiliğiyle.

Dağlar kavuşsun diye dikiyoruz vadi ve ırmakları,
Dünya hep yeşil kalsın diye dökülen yaprakları.
Sevgisizlik ölüm diye eşleyip insanları,
Sevelim ve koruyalım diye doğuruyoruz çocukları.

Bunca özen sonrası yine de deliniyorsa gök
Boşalıyorsa yağmurlar ömrümüzün üstüne,
Yaprakları çalıyorsa sonbahar,
Yamalar sırıtıyorsa aynı kumaşı bulmadık diye,
Çocuklarımızın geleceğini çalıyorsa siyaset,
Duracak mıyız?

Kan içinde bile kalsa dilimiz haykıracağız,
Yırtıp dudağımızı bir ıslık salacağız göğün yüzüne.
İşte o zaman işe yarayacak terzilik hevesimiz,
İnsanlığımız tam olacak, diktiğimiz eksiksiz!

Sonra oyun sayacağız gölge teyellemeyi.
Dağda taşta izi kalmayan sözümüzü,
Hiçbir kalpte izi kalmayan yüzümüzü,
Yüksüğümüze doldurup düğmelerken maviye
Ustalığımızı çekeceğiz insanlık gönderine,
Sonsuzluğa ulaşıp yenilmez kalsın diye!

Gebze, 24.10.2021, Ünsal Çankaya
Eliz Edebiyat, Ocak 2024, Sayı:181

 

CUMHURİYET VE EDEBİYATIMIZ

 Dil Nehri E- Dergi Cumhuriyet ve Edebiyatımız soruşturması için yanıtlarım.

Cumhuriyet ve Edebiyatımız Soruşturması.

Ben sadece artık bu soruşturmalarla oyalanmak, kendimizi ya da birilerini kuşak kuşak sınıflandırmak yerine ülkenin, dilin nereye gittiği konusu ile ilgileniyor mu insanlar, yurttaşı oldukları ülkenin dilini tüm kuralları ile biliyorlar mı ve bildiklerini doğru kullanıyorlar mı gibi kişisel hesaplaşmalarını yapmalarını isterdim. En basit yazım kurallarını bilmeyen ve kendini yazar olarak tanımlayan nice insanı gördükten sonra.
Cumhuriyet ile özdeş şair tektir. Nâzım Hikmet Ran. Onu ayrı bir soruda sıralamaya koymak içime sinmez. Salâh Birsel ve Melih Cevdet Anday, Tahsin Yücel'i en iyi denemeciler arasında sayıp sınırlamak da istemedim. Çünkü aynı zamanda edebiyatın diğer alanlarında da onlarca eserleri var beğendiğim. Örneğin Asım Bezirci de neredeyse tüm kitaplarını okuduğum için yalnızca eleştirmen mi sayılmalı seçemedim. 
Bu yüzden sorularını silmeden altına yanıt yazacağım sadece iki soru seçtim. 

7.Cumhuriyet edebiyatı, özellikle 80 sonrası müfredatta yeterince yer alıyor mu? Ders kitaplarına göz atıyor musunuz?

Eğitim sisteminin her gün biraz daha dinselleştirildiği günümüzde görseller ile minicik zihinlere "kadın ve kız evde yaşar, erkeklerse dışarda" diyen bir bilinçaltı eğitimin, ülkenin en tarafsız yayınlarını yapması ve Cumhuriyet değerlerine bağlılığı ise anayasa gereği olan TRT kurumunun her kanalında ve ama özellikle çocuk kanalında, tüm programlarında olduğu gibi özellikle yaptırılan çizgi dizilerinde ( Daha dini ağırlıklı kanalları bilerek es geçiyorum-onların amacı zaten toplumu o yolda dizayn etmek) yine aynı bilinçaltı eğitimin verildiği yerde bu soru hayattan çok uzak. Ne 80 sonrasına ne de 80 öncesine gereken önem verilmediği net.

8.Kendi kuşağınız dışında cumhuriyetin hangi kuşağı içinde yer almak isterdiniz.

Belki on kitaplık şiirim, üç dört kitaplık deneme ve anlatı türü yazım yayımlandı kâğıda basılı ve e-dergiler ile edebiyat sitelerinde.
Adım, derleyicisi Veysel Gültaş olan Kadı Burhaneddin'den Günümüze Hukukçu Şairler Antolojisi, 2012 yılı Türkiye Barolar Birliği yayını Hukukçu Şairler Seçkisi içinde, Şiirin Yüzleri-Ankara, İbrahim Demirel Objektifinden çıkan portrelerimiz ve şiirimizle Çankaya Belediyesi Kültür Yayını bir albümünde, Şair Ali Asker Barut'un Kalbim, Cümle Şair Dostlar Bahçesi ve Beş Şiir Dersi ve Şairler Sözlüğü içinde, Şair Gültekin Emre'nin Kardeş Günlükler kitabı içinde, Şükrü ve Özcan Türkmen tarafından yazılmış Çavuşlu Sülalesi ve Suvermez Köyü kitapları içinde şiirlerimle yer aldığım gibi, yazarlığım ve şairliğim de vurgulandı. Zaten bu vurgulamanın varlığı kendi dışımızdan olduğunda önemli, çünkü insan şair ve yazar sıfatını kendi kendisine vermemeli. 
Ben sadece içimden geldiğince yazmayı önemsedim. Yayıma değer bulunmasa yayımlanmazdı dediğim tüm şiir ve yazılarımı da yayımlandığı dergi, yıl ve sayısını belirterek bir web sayfasında, sırasıyla topladım. İleride bir gün birileri “Neler yazdı?” diye merak ederse dergi arşivlerini taramakla yorulmayacak, yirmi yıllık yayın birikimimi Ayışığında Gece adlı blogger bloğumda bulacak.

Kitap bastırmayı kolaylıkla halletmek mümkün ülkenin şu ekonomik çıkmazında, üste para vererek!
Bunu tercih etmedim hiç, etmeyeceğim! Herhangi bir yayınevinin de kendiliğinden sizin eserleri basalım diye talip olmayacağı besbelli. Oysa ben hâkimlik yaptığım dönemde Fikri ve Sınai Haklar Yasası uyarınca açılan özel tür davalara bakmakla da yetkiliydim. Ne telif yasası yeterince hüküm sürüyor edebiyat dünyasında ne de sistem 'çok tanınmış" isimler dışında birilerini de duyurma özeni ve çabası içinde. Ben de zaten herhangi bir yayınevine dosyalar yapsam da yollamadım göz atın diye. 

Benim kalbim okurlarda "bence iyi bir şairdi, ya da yazardı…" olarak kalmaktan öteye hayal kurmayı filan gereksiz buluyor ülkenin siyaseten gittiği karanlık yolu gördükçe.
Ama ülkemin değerlerine sahip çıkmanın, acılarını görmenin de sadece bir kuşağa mal edilmesini doğru bulmuyorum. Toplumcu şair bile bu anlamıyla sınırlayan bir tanımlama... 
Bu yüzden “Hissettiğimi olduğu gibi yazan biriyim, herkesçe de böyle bilinmeyi istemek hakkım.” diyebilirim. Kuşaksız, bağsız, bağlantısız, koruyucu, kollayıcısı olmadan var olan biri olarak diyorum ki sonuç olarak, “Ben herhangi bir kuşakta adı anılan biri değilim, herhangi bir kuşağa dahil sayılmak da istemedim hiç. Yine de edebiyat tarihi ilerde bir gün bir yere konumlandırırsa çoktan gittiğim bu dünyada adım bir şekilde anılmış işte, bir süreliğine de olsa ölümden önce bilinmesem de sonraya kalabilmişim" derim oralardan bunu görmek mümkünse.
İçten selâmlar yolluyorum her zorluğa karşın edebiyata gönül veren tüm insanlara.

Gebze, 9.11.2023, Ünsal Çankaya.

Dil Nehri E- Dergi, Kasım-Aralık 2023, Sayı:5

( Toplu yanıtımdan kısmi paragraflar 'Soruşturma düzenleyen' tarafından ilgili sorular altına kopyalanarak yayımlanmış, ancak eksiktir.
Ben tümünü paylaşmanın doğru olacağına inanıyorum tabi, o şekilde paylaşılmalı dileğimi de iletmiştim, olmamış:((. )

MÜKEMMEL DEĞİLİM

MÜKEMMEL DEĞİLİM

Üzgünüm, mükemmel değilim, hiç de olmadım.
Elimden gelen bu, dilersen azımsama, sana aşkla gelişimle,
Dönüşün senin bana buluşmalı diyorum yüreğin ortasında.

Üzülüp ağlasak da yarış değil ki sevmek sen geçince yenesin.
Gönlün benle sevinsin, sil eski yıllarını,
Ömrüm sevginle dolup sana yoldaşım desin.

Yorgun atlar gibiyim üzgün ve terli, çabalarla örselendi yüreğim,
Sık dişini, unut gitsin demek yetmedi bazen, bundandır üşümesi.

Kırılsak dökülsek de emek istiyor bu yol, çokça da umut, belli.
Hayat bağımız candır, canımızsa gayretli,
Ayırt edilemez artık en çok çaba kimindi.

İnan mükemmel değilim, olamazdım da gerçi, 
Sevdim işte, içten sevdim, bu dünyana değmez mi? 

Gebze, 29.1.2006- 2023, Ünsal Çankaya
Dil Nehri E- Dergi, Kasım-Aralık 2023, Sayı:5

ÇELİŞKİSİZ ÇELİŞKİ

ÇELİŞKİSİZ ÇELİŞKİ

"Oy benim özgürlüğüm, savaşım senin uğruna,
Bir ömür yalnız sana köleyim!" demişim yıllar önce,
Fakülte günlerimde. Ders kitabımda buldum.
Kölelikten söz ederken yalan mı söylemişim,
Tüm çevremiz bağlıyorken kurtuluş yollarını,
Özgürlükten söz edişim çelişki değil de ne?

Cila çeksem faydası yok iyi sıfatlarımla,
O bağları çözüp geçmek kılıç mı istiyordu,
İskender'in kördüğüme ettiğini etmek mi?
Mutluluktan payım yoksa akan gözyaşım niye?
Birey oldum yasalarda, bir eş oldum, bir anne,
Üstüne bir de yargıç, hepsi ayrı mahpusluk!

Başkasına suç yüklemek kolaylar kurtuluşu,
Yine de kabahatin hepsi bendedir gözüm!
Gardiyanıydım hepsinin hükümlü olan bendim.
Kararlarım hep kesindi, infaz yapanı kalbim!
Her durumda çarpıyorum hücre duvarlarıma,
Çığlığımsa kelepçeli, bakma sayhalarıma.

Oy benim özgürlüğüm devranın çepeçevre,
Ne semazen oldun güce, ne de oldun pervane.
Ömrümün son baharında salıverirsem kendimi,
Kırık umutlarım için kal yitik düşlerimde!

Gebze, 6.11.2006 - 2023, Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat com, 5.12.2023

HAYDİ İNSAN KALMAYA

HAYDİ İNSAN KALMAYA!

İnsan olarak doğduk ya insan kalmak emek ister, aşk ister.
Emek ise yürek ister insandan, yanılmayan, yenilmeyen hırslara.

Aşkla yaşanmalı elbet, aşk eksikse her şeyinden eksiktir insan dediğim,
Eksik kalan yanlarını iyilikle tümlemeden artırıyorsa tamahı çoktan yenilmiştir ama.

Gökyüzünde uçan kuştan, evcilleşen her canlıdan, ağaçlardaki meyveden,
Öğrenmiyorsa o insan yaşamak bölüşmek diye, topraktaki bereketten.

Hem yaşamak hem yaşatmak doğasını zorluyorsa,
Henüz tam değildir insan, yarımıysa fazlaca ham.

Umudun acı meyvesi düşlenenin iğnesidir,
Kanatır gerçekleşince, zehirler çok tüketince.

Unutulur şey değildir bir kez açıldıysa yara,
Dokunsan da kabuk tutar dokunamadan baksan da.

Her yarayı insan otar sevgisiyle, aşkıyla,
Haydi insan olmaya der ateşi yakan kavıyla.

Ürettiğimizde dünya, bölüştüğümüzde sevda,
Haydi davran, üşenme der, çabala insan kalmaya!

İnsan olmak arzu ister emek ister gürz değil,
Başarmaya zorlu çaba, çabası kârsız değil!

Gebze, 1.3.2022, Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat, 9.11.2023