GÜL KIRIMI
Gül dalındayken kırıldı ve dalıyla kırıldı,
Dindirmedi acısını bülbülün şakıması.
Daha goncayken kırıldı tomurcuk umutları,
Yaprakları hep döküldü, sevda yaşayamadı.
Yakan gelip söndürmedi büyüyen yangınını,
Hiç durmadı gül yangını aksa da göz yaşları.
Kaç bahar geçti sevgisiz açmadı gül ağacı,
Tek mevsimde biten aşkı bülbülü yaşatmadı.
Gül derimi, gül sarımı sarmaşıklar içinde,
Al güllerin gülen yüzü gülümseyip kalmadı.
Hangi hoyrat el değdiyse soldu dalı yaprağı,
Mutluluğu arıyorken güllere kırım başladı!
Gebze, 18.2.2008, Ünsal Çankaya
Afyon Kültür Sanat com, 30.3.2022