Daha geçen uğramış sanki kız kardeşine,
İyi diyordu halam, çok iyi artık baban,
Sen de fazla düşünme!
Nasıl düşünmezdim ki sesi hâlâ içimde,
Gözlerini unutmuş giderken gözlerimde.
Hırkası kalmış bakın pencerenin önünde,
Kim bilir nasıl üşür uzayan zemheride!
Yalan nedir bilmezdi, değildi hüneri de,
Habersiz çıkıp gitmez bilmiyor mu hiç kimse?
Şu saatte dönerim derdi her gidişinde,
Dönerdi ellerinde güllü şekerleriyle.
Yüzünde koskocaman sıcak bir gülümseme,
Ağzında sigarası, bir saksı da menekşe,
Açmış çiçekleriyle.
Söz verdi mi tutardı.
Döneceğim demişti evden son gidişinde.
Sizler görmediniz mi, sağ mı söylesenize,
Mıhlanıp kalmayayım mezarların üstüne!
Gebze, 7.12.2008, Ünsal Çankaya
Afyon Kültür Sanat com, 21.1.2022
