ANNELER GİDER Mİ HİÇ ÖZLENİYORKEN
Siz annenizi özlerken deliler gibi geçer zaman sallayarak çıngırağını.
Yıllarca ezberlediği çukurlara basmayan atların temkini gibi değil.
İpini koparan danalar gibi!
En çok yüzünü özlersiniz, yaşasaydı daha, nasıl güzelleşeceğini düşünüp.
Çizgilerin en güzeliyle hayal edersiniz.
Elinizde kalan solan fotoğraflarda bakmaya doyamazsınız gözlerine.
Koklayabilmek istersiniz gül rayihaları.
Sımsıkı sarılabilmeyi düşlersiniz en çok, tıpkı çocuğunuza sarılır gibi.
Karşılıksız seven tek yüreğin anneniz olduğunu anlarsınız.
Ölüm gelse dersiniz.
Sevgiliden bile çok düşlersiniz anneye kavuşmayı!
Ah anneciğim ah dersiniz, ne vardı sanki bırakıp gittin böyle erkenden...
Daha senin gibi sevebilmeyi öğretmemişken beni sevdiklerime...
Gebze, 10.5.2009, Ünsal Çankaya.
Afyon Kültür Sanat com, 30.1.2022