Umulan
Hiç olmuyor.
Daha ötesi olmuyor!
Ellerin çaresizce dokunuyor tuşlara,
Bir bir çağırıyorsun harfleri;
Sözcükler utanıyor, yazamıyorsun acılarını,
Tüm iç çekişlerini!
“Umut tükenmiyor!” diyorsun,
Umut iyi ki tükenmiyor, umuyor, bekliyorsun!
Bir turna
Kanadına yüklenip sevdaları
Sevinçle havalanıyor!
Sen yükünü veremeden havalanıyor!
Ellerin çaresiz yanına dökülüyor…
İçinde acı, içinde sıla, içinde özlem yanıyor!
Yükleme sakın kanatlarına, hiçbir turna acıyı taşımıyor!
Gebze, 5.5.2007, Ünsal Çankaya
Tmolos Edebiyat, Ağustos 2016. Sayı: 53
