BAHAR SANDIĞIMIZ
Ve sonra Nisan iki oldu gün.
Üç de olacak, beş de, yedi de.
Mayıs da gelecek çiçekleriyle,
Bahar sandığımız yaza dönecek.
Uyuduk, uyandık, uyuduk, uyandık.
Ne Nisan balığı imiş ne serap çölde.
Uyandık ve önce inanmadık olana,
Elimizde umut kalmış sadece.
Ama gördük ki bu umut yeni umut.
Yine tükenir belki, azalır yine belki,
Yine de bu umut taze, tomurcuğuyla,
Umutlandırıyor doğacak güne.
Öylesine değil, çok sahi, pek öylece!
Bahar dallarımız çiçekle doldu,
Toprağımız yağmuru beklemekte.
Umduğumuz yağmur sele dönmezse,
Gelen zaman hep beklenen bahardır,
Bereketi bol olası harmanın ve hasatın.
Gebze, 2.4.2024, Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat com, 2.4.2024
