KIŞ KONUĞU
Kış gelir yüreğine ellerin buz kesilir
Çaresizce üşürsün, üşürsün, titrer için!
Ne yarının kalmıştır ne yarına düşlerin
Kışa konukluk ise yaşamın simgesidir!
Tunalı'dan sohbetle inerken Kızılay'a
Heyecanıyla artan sevgiler tükenmiştir.
Elden ele geçerken yırtılan torbasıyla
Kebaplık kestanenin sıcağını özlersin.
Özlersin, dünya hali, nice yaşansa ömür
Film sarılmaz en başa, ama sarılsa dersin.
Kurduğun hayallerle büyüyen umutların
Ömrünü bir kez daha aydınlatsa dilersin.
Beklendiğini bilmez özlenerek beklenen,
Kimseler koşup gelmez yılların ötesinden.
Yollar çoktan ayrılmış dünyalar ayrılmıştır,
Konukluğa son verir aman bilmeyen ölüm!
Gebze, 23.10.2020, Ünsal Çankaya.
Tuna Dergi, Ocak, Şubat, Mart 2021, Sayı:9
https://open.spotify.com/episode/6fXdC6eOZdjq5G7WBN1IVK